***
***
***
Ξεφυλλίζοντας
μια ποιητική Ανθολογία, ο Γιάννης Σπανός, γοητευμένος, στάθηκε στους
στίχους μιας άγνωστης ποιήτριας, που φίρμα θα γινότανε αργότερα, όχι
όμως σαν ποιήτρια, αλλά σαν Ιστορικός της Τέχνης. Και κυρίως σαν
διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης. Δεν σκοπεύω να μπω στα χωράφια όσων
ασχολούνται με τα εικαστικά, ούτε και θά'θελα να ανακατευτώ στις έριδές
τους. Θέλω όμως να πω πόσο ανεπιφύλακτα εκτιμώ την Μαρίνα
Λαμπράκη-Πλάκα για όσα έχει κάνει στον χώρο της όλα τα χρόνια
που την ξέρω και τη ζω. Όταν πρωτάκουσα τους στίχους της μελοποιημένους
απ'τον Γιάννη το 1975, ούτε εγώ δεν γνώριζα ποια είναι. Όμως η
ευαισθησία της με είχε συγκινήσει. Ήταν κι η μελωδία όμορφη και του
Κώστα Καράλη η φωνή είχε, όπως έλεγε η Αλίκη Γεωργούλη, «τη γοητεία του
παριζιάνικου φθινόπωρου». Εμένα, Σερζ Ρεζιανί μού θύμιζε. «Είναι
ν'απορείς» λεγόταν το τραγούδι με τους στίχους της Μαρίνας. Και ο
Γιάννης Σπανός το έβαλε στην «Τρίτη Ανθολογία» του, που τον Φεβρουάριο
του 1976 την παρουσιάσαμε κι εμείς στην Τηλεόραση, με σκηνοθέτη τον Ηλία
Μασούρα στη Μουσική βραδιά, φιλόδοξη σειρά εκπομπών που τότε μόλις
ξεκινούσε. Θυμάμαι σαν τώρα την Αρλέτα και τον Κώστα Καράλη να έρχονται
στο στούντιο, κι οι δυο με τις κιθάρες τους. Αυτή θα ήταν η πρώτη μας
τηλεοπτική συνεργασία. Με την Αρλέτα ήδη μετρούσαμε τα 10 πρώτα χρόνια
της πενηντάχρονης φιλίας μας. Τον Κώστα Καράλη όμως, ζεστό, ταξιδιάρη,
τρυφερό, τώρα τον συναντούσα. Μέχρι τότε, με το όνομα Κώστας
Καραγιαννόπουλος, τον ξέραμε σαν αδελφό της Ελπίδας και σαν πολύ καλό
κιθαριστή. Με την Τρίτη Ανθολογία του Σπανού τον αγαπήσαμε και σαν
ερμηνευτή. Ακούστε τον λοιπόν να τραγουδά, «Είναι ν'απορείς, πού βρέθηκε
τόση απουσία, όλη σε ένα βλέμμα, στα μάτια σου». Κοντά του, ο Γιάννης
Σπανός στο πιάνο.
Γιάννη Σκαρίμπα, Μίλτο Σαχτούρη, Νίκο Καββαδία, Νίκο Καρύδη, Χρήστο Κουλούρη. Δικούς τους στίχους είχε…
youtube.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου