Δευτέρα 16 Οκτωβρίου 2017

Παλαιά Μιτζέλα Κολοκυθάκι (η νέα του ονομασία Οβριός)



***
Jason Koutsoukos προς PouZoumeReFile?
.Παλαιά Μιτζέλα Κολοκυθάκι (η νέα του ονομασία Οβριός) μια ιστορική αλήθεια που πρέπει να αποκατασταθεί! το ζητάει ο τόπος του!
....."Έρχεσαι λοιπόν από την Ζαγορά" είπανε. "Ανακάλυψες τη Μιτζέλα, το μέρος των χιλίων ληστών....;
Και μου διηγήθηκαν την ιστορία εκείνης της περίεργης ερειπωμένης πόλης. Μου είπαν ότι παλαιότερα συνήθιζε να είναι ένα καταφύγιο πειρατών οι οποίοι για πολλά χρόνια έβγαζαν το ψωμί τους καταλαμβάνοντας Τούρκικα εμπορικά πλοία. Κάποια στιγμή όμως πέσανε πάνω σε πλοίο του ίδιου του σουλτάνου. Εκείνος έστειλε ως απάντηση μία καταδικαστική αποστολή και τους δίκασε με την εσχάτη των ποινών. Κυκλοφορεί η φήμη ότι μόνο ένας κατάφερε να διαφύγει ζωντανός, ο οποίος δραπέτευσε προς τις δυτικές Ευρωπαϊκές χώρες, όπου με τον χρυσό που κατάφερε να πάρει μαζί του έγινε ένας πλούσιος έμπορας."Κι εσύ;......" με ρώτησαν, "έρχεσαι από την ίδια χώρα όπου κατέφυγε εκείνος; Ψάχνεις εδώ μες στα ερείπια; Μήπως ψάχνεις και κανένα θησαυρό, ε;" Γέλασαν δυνατά. Εγώ όμως τρόμαξα. Ένιωθα λες και ανασύρθηκε το πέπλο του μυστηρίου, λες και βρέθηκε ξαφνικά μπροστά μου η λύση για το αίνιγμα της ανησυχίας μου. Αργότερα συνέχισα να διερευνώ αυτές τις πειρατικές ιστορίες οι οποίες έχουνε μια βάση αλήθειας. Η Ελλάδα βρισκόταν για πολύ καιρό στην κατοχή των Τούρκων. Μόνο η πόλη Μιτζέλα διατήρησε την ανεξαρτησία της, επειδή η περιοχή ήταν κάπως δυσπρόσιτη για τους Τούρκους αξιωματούχους. "Κοίτα εδώ", είπε, δείχνοντας με το κεφάλι του προς την σκοτεινή οροσειρά μπροστά μας, "αυτή η παραλία, την οποία ονομάζουμε Λιμνιώνα, είναι τα βόρεια σύνορα της πειρατικής περιοχής. Κατά παρόμοιο τρόπο, τα νότια σύνορα αυτής της περιοχής βρίσκονται δέκα χιλιόμετρα από εδώ, στην παραλία του "αιώνιου Ιούδα". Οι Μιτζελιώτες ζούσανε, λοιπόν σε μια περιοχή που έμοιαζε με ένα φυσικό κάστρο από βράχια.Πίσω τους είχαν τις γυμνές πλάτες του βουνού του Πηλίου, μπροστά τους είχανε την απότομη ακτή προς τη θάλασσα και στα πλάγια είχαν τις βαθιές, άγριες κοιλάδες του βουνού, Ήταν γενναίοι ναυτικοί και με τα μικρά, σβέλτα καράβια τους καταλάμβαναν σχεδόν οτιδήποτε κινούταν μεταξύ Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Κωνσταντινούπολης. Έγιναν πλούσιοι και ισχυροί και είχαν σπείρει παντού το φόβο, επειδή ήταν ατρόμητοι, θαρραλέοι και βίαιοι. Οι Τούρκοι όμως, κατάφεραν να εξαγοράσουν από τους Μιτζελιώτες έναν προδότη, έναν Ιούδα, ο οποίος οδήγησε μες στη νύχτα μια κρατική εκτελεστική αποστολή μέσα από κρυφά δρομάκια στην τελευταία ελεύθερη Ελληνική πόλη. Οτιδήποτε κινούνταν εκτελέστηκε,: γυναίκες, παιδιά, κοπάδια, πουλερικά. Η πόλη καταστράφηκε ολοσχερώς. Κανένας τοίχος δεν έμεινε όρθιος. Η πόλη των χιλίων ληστών φλεγόταν. Από τα πειρατικά πλοία έβλεπαν, επί τρεις συνεχόμενες εβδομάδες, φωτιά να λαμπυρίζει μες στη νύχτα και ισχυρές στήλες καπνού να αναδύονται την ημέρα. Τον προδότη τον εγκατέστησαν οι Τούρκοι στη Θεσσαλία. Επίσης, έλαβε μια μεγάλη αμοιβή όπως και μια μόνιμη θέση εργασίας στο δημόσιο. Ένας όμως, κάτοικος από τους Μιτζελιώτες κατάφερε να δραπετεύσει από το μεγάλο μακελειό. Κρυμμένος μέσα σε ένα κούφιο δέντρο, κάτω από μια φωλιά μιας κουκουβάγιας, την οποία είχε φορέσει στο κεφάλι, περίμενε την αποχώρηση του Τούρκικου στρατού. Στεκόταν πάνω στα σακιά που ήταν γεμάτα με χρυσό, τα οποία έψαχναν απεγνωσμένα οι Τούρκοι. Οι ηλικιωμένοι πέρασαν πολλά βασανιστήρια χάρη σε αυτά τα σακιά, πράγμα που αυτός, όμως, δεν γνώριζε. Έκανε υπομονή και περίμενε. Την τρίτη ημέρα, βγήκε σαν μισοπεθαμένος από το δέντρο, έκρυψε ένα μέρος του θησαυρού και φόρτωσε τον υπόλοιπο πάνω σε ένα μουλάρι, που γυρνούσε πέρα δώθε μέσα στα καπνισμένα ερείπια".
Werner Helwing "Raubfischer In Hellas" 1939
Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στην Γερμανία το 1939. Μεταφράστηκε στα Ολλανδικά στα Ιταλικά και στα Γαλικά.. Στα Ελληνικά τον Αύγουστο του 2013 με τίτλο "Οι Ληστές Του Βυθού".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου