...Έχω μια φίλη (εδώ στο ίντερνετ την γνώρισα) που αποδεικνείει περίτρανα πώς όχι μόνο, κι ΕΚΕΙ στο Φεις, υπάρχουν Άνθρωποι που πατάνε κουμπάκια (όπως όλοι μας), δεν πατάνε όμως, πάνω σε καρδιές ή επί πτωμάτων, για να περάσουν...
Είναι Εκεί και κάνει γαϊδουρινή υπομονή, μέχρι να την δεις! Σού δείχνει όλο τον ουρανό με τ' άστρα, μέχρι να δεις ότι και το δικό της χέρι, έχει σχήμα αστεριού κι έχει δικό της Φως... δεν περιμένει των άλλων, απλά, έχει περίσσευμα ψυχικού Φωτός και δίνει!
Θα μου πεις, είναι ψηλά γράμματα αυτά, αλλά συνήθως, εκεί οι άνθρωποι πέφτουν στην παγίδα
Άμα τύχει και το δεις, και σταθείς, ΑΞΙΟΣ, είσαι!
Αν το δεις και προσπεράσεις,
αν είσαι φεγγοβόλο αστέρι της εποχής μας,
είσαι ανάξιος.
Αν δεν είσαι,
δεν σ'ενδιαφέρει γενικώς, ένα βιβλίο, οπότε δικαιολογημένος (η)
ή ζήλεψες
ή απαξίωσες
ή κοινώς, δεν έχεις συμφέρον...
και άλλα πολλά!
Κι αν είσαι Κατερίνα,
που ενώ το ξέρεις σιωπάς στην χαρά της φίλης,
λέγοντάς της κιόλας,
"περιμένω καλύτερη στιγμή για να το πω",
ε, τότε, Ναι, δικαιούσαι ΠΤΥΧΙΟ γαϊδούρας, σ' έχει καβαλήσει το θράσσος και το θάρρος και το χειρότερο που είχες να κάνεις, ήταν αυτό!
Επιβάλλεται να απομακρυνθεί η φίλη, για το δικό της το ΚΑΛΟ!
Γιατί γαϊδούρια με γαϊδούρια, διαφέρουν!
ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ, Λαμπρινή!
Μη σχολιάσεις! Με αυτοτιμωρώ! Δεν υπάρχει χειρότερο, απ' το να φτύνεις πολύ συχνά τον εαυτό σου, όπως κάνω εγώ! (Ανακατεύομαι με πολλά, ενώ δεν προλαβαίνω να είμαι σωστή και συχνάκις, δεν έχω και την ανάλογη ψυχολογία. Όπως είπες, δεν είμαστε αυτόματα μηχανάκια!)
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ:
Εδώ και μέρες, η Λαμπρινή Τζούρκα, κρατάει στα χέρια της το πρώτο της βιβλίο, "λίγες γραμμές, έτσι..." από Εκδοτικό Οίκο, με την επίσημη σφραγίδα της συγγραφέως και δικαιούται λάμψη διαρκείας στον πλούσιο χώρο της Λογοτεχνίας μας. (Όλοι οι Καλοί χωράνε, μη ανησυχείτε!)
Το έχει, το μπορεί και το αξίζει,
ΠΡΟΧΩΡΑ, Λαμπρινή!
***
Είναι Εκεί και κάνει γαϊδουρινή υπομονή, μέχρι να την δεις! Σού δείχνει όλο τον ουρανό με τ' άστρα, μέχρι να δεις ότι και το δικό της χέρι, έχει σχήμα αστεριού κι έχει δικό της Φως... δεν περιμένει των άλλων, απλά, έχει περίσσευμα ψυχικού Φωτός και δίνει!
Θα μου πεις, είναι ψηλά γράμματα αυτά, αλλά συνήθως, εκεί οι άνθρωποι πέφτουν στην παγίδα
Άμα τύχει και το δεις, και σταθείς, ΑΞΙΟΣ, είσαι!
Αν το δεις και προσπεράσεις,
αν είσαι φεγγοβόλο αστέρι της εποχής μας,
είσαι ανάξιος.
Αν δεν είσαι,
δεν σ'ενδιαφέρει γενικώς, ένα βιβλίο, οπότε δικαιολογημένος (η)
ή ζήλεψες
ή απαξίωσες
ή κοινώς, δεν έχεις συμφέρον...
και άλλα πολλά!
Κι αν είσαι Κατερίνα,
που ενώ το ξέρεις σιωπάς στην χαρά της φίλης,
λέγοντάς της κιόλας,
"περιμένω καλύτερη στιγμή για να το πω",
ε, τότε, Ναι, δικαιούσαι ΠΤΥΧΙΟ γαϊδούρας, σ' έχει καβαλήσει το θράσσος και το θάρρος και το χειρότερο που είχες να κάνεις, ήταν αυτό!
Επιβάλλεται να απομακρυνθεί η φίλη, για το δικό της το ΚΑΛΟ!
Γιατί γαϊδούρια με γαϊδούρια, διαφέρουν!
ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ, Λαμπρινή!
Μη σχολιάσεις! Με αυτοτιμωρώ! Δεν υπάρχει χειρότερο, απ' το να φτύνεις πολύ συχνά τον εαυτό σου, όπως κάνω εγώ! (Ανακατεύομαι με πολλά, ενώ δεν προλαβαίνω να είμαι σωστή και συχνάκις, δεν έχω και την ανάλογη ψυχολογία. Όπως είπες, δεν είμαστε αυτόματα μηχανάκια!)
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ:
Εδώ και μέρες, η Λαμπρινή Τζούρκα, κρατάει στα χέρια της το πρώτο της βιβλίο, "λίγες γραμμές, έτσι..." από Εκδοτικό Οίκο, με την επίσημη σφραγίδα της συγγραφέως και δικαιούται λάμψη διαρκείας στον πλούσιο χώρο της Λογοτεχνίας μας. (Όλοι οι Καλοί χωράνε, μη ανησυχείτε!)
Το έχει, το μπορεί και το αξίζει,
ΠΡΟΧΩΡΑ, Λαμπρινή!
***
Κρυβεται
Ωσπου ναρθει η ωρα
Να φωτιστει
Και να ξεμυτισει...
Ωσπου ναρθει η ωρα
Να φωτιστει
Και να ξεμυτισει...
Σχόλια
Maria Nikol-Liakopoulou Με το καλό να βγει στο φως!!!
Αφαίρεση
Απαντήστε...
Υγ. Επειδή η Λαμπρινή Τζούρκα είναι πολλά σε ένα, σας παραπέμπω στο πορτραίτο της,
εδώ:
https://toanoigma.blogspot.gr/2017/05/blog-post_85.html
και σιγά - σιγά και σε όλα τα άλλα!
εδώ:
https://toanoigma.blogspot.gr/2017/05/blog-post_85.html
και σιγά - σιγά και σε όλα τα άλλα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου