Το νεύμα

Κι ήταν μόνο ένα νεύμα. Ευγενικό μπορείς να το πεις, άμα θέλεις.
Όχι, δεν τό 'θελα αυτό νεύμα, μ' αποδυνάμωνε, πολύ.

Υπάκουσα, δε γινόταν κι αλλιώς.
Έπρεπε κι εγώ, σαν άλλος Θησέας, να ξαναδοκιμάσω το κρεβάτι του Προκρούστη, όπως τόσοι άλλοι.

Όλα δείχνουν πως πέρασαν εκείνες οι δύσκολες στιγμές, έχει μείνει μόνο, εκείνο το νεύμα που ένωνε όλους τους χρόνους που ξέρω και ενώνουν παρελθόν με παρόν και μέλλον.

Τ' ανακάτευε, τ' ανακάτευε... και τα έκανε... ΑΓΝΩΣΤΟΝ, πώς.