ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ « Ο ΠΑΓΟΣ ΕΣΠΑΣΕ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΧΑΡΑΧΤΗΚΕ»

ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ « Ο ΠΑΓΟΣ ΕΣΠΑΣΕ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΧΑΡΑΧΤΗΚΕ»

902.gr: https://www.902.gr/ 902 WebRadio: https://webradio.902.gr/ ΚΚΕ: http://www.kke.gr/ ΚΝΕ: http://kne.gr/ Ριζοσπάστης: https://www.rizospastis.gr/ Οδηγητής: http://www.odigitis.gr/ Κομμουνιστική Επιθεώρηση: https://www.komep.gr/ Θέματα Παιδείας: https://www.thematapaideias.org/site001/ Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή: https://www.sep.gr/cms/site/gr.php?p=...

***

«Ο πάγος έσπασε, ο δρόμος χαράχτηκε»

Συγκλονιστική η θεατρική παράσταση που παρουσιάστηκε στο ΣΕΦ μετά την ομιλία του Δ. Κουτσούμπα

Ενα πραγματικό πολυθέαμα που συγκλόνισε, συγκίνησε και γέμισε με επαναστατική αισιοδοξία τους χιλιάδες που βρέθηκαν στο ΣΕΦ ήταν η θεατρική παράσταση με τίτλο «Ο πάγος έσπασε, ο δρόμος χαράχτηκε». Μέσα από τα μάτια ενός νέου εργάτη, το παρόν συναντιέται με το παρελθόν και η σύγχρονη πραγματικότητα με την Ιστορία. Ενας σύγχρονος εργάτης γνωρίζει την Ιστορία της Οκτωβριανής Επανάστασης, μέσα από τη συνάντησή του με μια γυναίκα που ενσαρκώνει την ιστορική πείρα και την αναγκαιότητα να ανατραπεί το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, να οικοδομηθεί η νέα κοινωνία, ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός.

Ηταν μια παράσταση ειδικά σχεδιασμένη γι' αυτήν την τόσο ξεχωριστή επέτειο, που επιτεύχθηκε χάρη στο μεράκι, τη σχεδιασμένη δουλειά και την εθελοντική προσφορά των δεκάδων συντελεστών που συμμετείχαν. Χωρίς να λογαριάζουν κόπο και κούραση, εδώ και αρκετές βδομάδες έδιναν καθημερινά το «παρών» στις πρόβες, τις κατασκευές των σκηνικών, τη συλλογή των κοστουμιών και τόσα άλλα.
Το σενάριο βασίστηκε σε κείμενα των Κ. Μαρξ, Φρ. Ενγκελς, Β. Ι. Λένιν, Ι. Β. Στάλιν, Ρ. Λούξεμπουργκ, Λ. Γκιούρκο, Τζ. Ριντ, Βλ. Μαγιακόφσκι, Μπ. Μπρεχτ και Ι. Ερενμπουργκ. Το σενάριο εμπλουτίστηκε με οπτικοακουστικό υλικό και μουσική πρωτότυπη, αλλά και από σοβιετικά τραγούδια και άλλα, όπως η «Θυμωμένη ταραντέλα» του τέλους και η «Rabbia e tarantella» του Ενιο Μορικόνε.

Θυμήσου: Ο καπιταλισμός δεν υπήρχε πάντα. Δεν θα υπάρχει για πάντα...

Ο Δ. Κουτσουμπας με τους συντελεστές της παράστασης

Τα φώτα σβήνουν και η αρένα του ΣΕΦ γεμίζει με εικόνες του σήμερα, που περιγράφουν τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του καπιταλισμού. Από τα μεγάφωνα ακούγονται τα λόγια του Μαρξ...Στην αρένα εμφανίζεται μια μεγάλη κατασκευή, το τραπέζι όπου πραγματοποιείται το δείπνο των αστών. Την κατασκευή κουβαλούν με μεγάλη δυσκολία δεκάδες εργάτες. Κάθε φορά που οι «πάνω» χοροπηδάνε, τόσο πιο δύσκολα κατορθώνουν οι «κάτω» να σύρουν την κατασκευή. Από τις γιγαντοοθόνες του ΣΕΦ, παράλληλα προβάλλονται εικόνες κρίσης, πολέμων και προσφυγιάς, τα «δημιουργήματα» του καπιταλισμού.
Και μετά στη σκηνή μόνοι τους ο σημερινός Εργάτης και η Γυναίκα που ενσαρκώνει την Ιστορία, ο ένας απέναντι από τον άλλο... Και ξεκινά η αντίστροφη μέτρηση από το 2017 στο 1917.

Η πτώση της αστικής τάξης και η νίκη του προλεταριάτου είναι το ίδιο αναπόφευκτα

Από τα μεγάφωνα ακούγονται τα λόγια του Λένιν: «Ο καπιταλισμός που έχει μετεξελιχτεί σε ιμπεριαλισμό, γέννησε με αντικειμενική αναγκαιότητα τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο»... Στην αρένα κείτονται δεκάδες νεκροί στρατιώτες και στην οθόνη προβάλλονται ντοκουμέντα του Α' Παγκόσμιου Πολέμου. «Είναι αδύνατο να γλιτώσουμε από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και από την ιμπεριαλιστική ειρήνη, που τον γεννά αναπόφευκτα, είναι αδύνατο να γλιτώσουμε απ' αυτήν την κόλαση με άλλον τρόπο παρά μόνο με τη σοσιαλιστική επανάσταση...».

Οι νεκροί στρατιώτες σηκώνονται σιγά - σιγά, περνάνε κόκκινα περιβραχιόνια στους ώμους τους και υψώνουν τις γροθιές τους... Και ταυτόχρονα ακούγεται: «Ξανά θα μας δείτε σε πολέμου μάχη... Θα φουντώσει, θα 'ρθει και θα κηρύξει τη μάχη σε σας και στον πόλεμό σας, πόλεμο επαναστατικό». Ολο το στάδιο ξεσπά σε χειροκροτήματα!Ο αναντικατάστατος ρόλος του Κόμματος, του Κομμουνιστικού Κόμματος, του Κόμματος Νέου Τύπου και τότε αλλά και τώρα, αποτυπώνεται στο ποίημα του Μπρεχτ για το Κόμμα: «Κι οδηγεί τον αγώνα μας / Με τις μέθοδες των Κλασικών, που δημιουργήθηκαν / Από τη γνώση της πραγματικότητας».
Και μετά, στην αρένα του ΣΕΦ ζωντανεύουν εικόνες της προετοιμασίας της Επανάστασης. Διαδηλώσεις, ομιλίες, συνθήματα...
Οι εικόνες αυτές διακόπτονται απότομα από την είσοδο της αστικής τάξης και της αντιπροσωπείας της Προσωρινής Κυβέρνησης του Κερένσκι, που κατορθώνει να «μπερδέψει» τους εργάτες, να πάρει με το μέρος της αρκετούς από αυτούς. Οι μπολσεβίκοι όμως, παράμερα, συνεχίζουν να δουλεύουν αδιάκοπα...
Από τα μεγάφωνα ακούγονται επιχειρήματα και συκοφαντίες για τον Λένιν, όπως ακούγονταν από την Προσωρινή Κυβέρνηση. Αλλά τα πράγματα είναι απλά και ξεκάθαρα, όπως ακούστηκαν στην παράσταση από έναν «αγράμματο στρατιώτη»: «Υπάρχουν δύο τάξεις. Το προλεταριάτο και η αστική τάξη... Κι όποιος δεν είναι με τη μία, σημαίνει ότι είναι με την άλλη»!

Ζήτω η σοσιαλιστική επανάσταση!

Σιγά - σιγά ζωντανεύουν οι στιγμές της Επανάστασης. Εργάτες, στρατιώτες, αγρότες με σίγουρες, σταθερές κινήσεις εφοδιάζονται με όπλα, στήνουν οδοφράγματα.
Τα συγκλονιστικά λόγια του Λένιν τη νύχτα της 24ης Οκτώβρη, που εξηγεί ότι τώρα πρέπει να γίνει η εξέγερση, προκαλούν ρίγη στους συγκεντρωμένους: «Η καθυστέρηση της δράσης ισοδυναμεί με θάνατο»!
Και μετά, 25 Οκτώβρη... Ωρα με την ώρα τα γεγονότα της Επανάστασης, η ανυποχώρητη δράση των επαναστατών, με μπροστάρηδες τους μπολσεβίκους. Και στην αρένα του ΣΕΦ ζωντανεύει μια από τις πιο δυνατές στιγμές της παράστασης, η έφοδος στα χειμερινά ανάκτορα. Ο πάγος έχει σπάσει... Το πρώτο εργατικό κράτος έχει γεννηθεί, και η κοπέλα μέσα από τα κόκκινα πανιά συμβολίζει αυτήν τη γέννηση.

Σήμερα είναι όλα δικά μας!

«Ο εργάτης στον καπιταλισμό δούλευε με το φόβο της ράβδου. Ολη η δουλειά του ήταν για τους αστούς. Σήμερα, προλετάριοι είναι όλα δικά μας»...
Δεκάδες νέοι αποτυπώνουν με θαυμαστό τρόπο τα τεράστια επιτεύγματα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης σε όλους τους τομείς. Η κοινωνική ιδιοκτησία, ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός και ο εργατικός έλεγχος απελευθερώνουν τις τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων. Αντίστοιχα, τα κατορθώματα στην Παιδεία και τον Πολιτισμό, όταν παύουν να λογίζονται ως εμπορεύματα.
Η αλλαγή στάσης απέναντι στην εργασία αποτυπώνεται στο ποίημα του Μαγιακόφσκι: «Κάτω απ' τις μπλούζες, οι κομμουνιστές καυσόξυλα φορτώνουνε βαριά στην εθελοντική εργασία του Σαββάτου. Δε θα σκολάσουμε αν και πέρασε η ώρα της δουλειάς κι είναι το σκόλασμα δικαίωμά μας».
Οι εικόνες σταματάνε απότομα από ήχους πολέμου. Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Με τον «Ιερό Πόλεμο» να ακούγεται και τους συντελεστές να απεικονίζουν την πιο δυνατή ίσως εικόνα της παράστασης, την ύψωση της Κόκκινης Σημαίας στο Ράιχσταγκ. Στο μυαλό όλων η τεράστια προσφορά της ΕΣΣΔ, τα 20 εκατομμύρια νεκρών της. «Εάν κοιτάξεις το πτώμα του φασισμού, θα δεις ότι σ' αυτό υπάρχουν πολλές πληγές, από γρατσουνιές μέχρι βαριά τραύματα. Ομως ένα τραύμα ήταν θανατηφόρο κι αυτό το κατάφερε στο φασισμό ο Κόκκινος Στρατός».
Μεταφερόμαστε και πάλι στο σκηνικό της οικοδόμησης. Σιγά - σιγά όμως το σκηνικό αρχίζει και απορρυθμίζεται. Αρχίζουν και ακούγονται διαφορετικές φωνές: «Κίνητρο η αγορά», «Κέρδος στις επιχειρήσεις», «Σοσιαλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο».
Η Κόκκινη Σημαία πέφτει από το Κρεμλίνο...

Κάθε ηττημένη επανάσταση γίνεται σχολείο για την επόμενη

30 χρόνια μετά και ο καπιταλισμός γίνεται ακόμα πιο βάρβαρος...
Στη σκηνή η Γυναίκα και ο Εργάτης. Ακούγονται τα λόγια της Ρόζας Λούξεμπουργκ, από το τελευταίο της γράμμα πριν τη δολοφονία της από τους σοσιαλδημοκράτες: «...η νίκη γεννιέται μέσα από αλλεπάλληλες ήττες. Κάθε ηττημένη επανάσταση γίνεται σχολείο για την επόμενη... Ηλίθιοι δήμιοι! Αύριο η επανάσταση θα υψωθεί ξανά και βροντώντας τα όπλα της με τις σάλπιγγες να αντηχούν, θα αναγγείλει προκαλώντας σας τρόμο: ΗΜΟΥΝ, ΕΙΜΑΙ, ΘΑ ΕΙΜΑΙ».
Στην οθόνη προβάλλεται το ιστορικό εξώφυλλο του «Ριζοσπάστη»: «Σύντροφοι, ψηλά τη Σημαία!». Ο κόσμος ξεσπά σε χειροκροτήματα.
Ο σημερινός Εργάτης και η Γυναίκα μπαίνουν μπροστά. Η ιστορική συνέχεια... Και στον επίλογο οι μπολσεβίκοι του Οκτώβρη με υψωμένες τις κόκκινες σημαίες. Συνεχίζουμε! Προχωράμε μπροστά! Και από αυτόν τον αγώνα δεν θα λείψει κανείς!
πηγή